Persbericht Drie eiken – Scheldewindeke In Oosterzele is opschudding ontstaan over een plan van het gemeentebestuur om drie mooie eiken te kappen. Het gaat om een stukje openbaar groen in de Stationsstraat in Scheldewindeke, bij het begin van een trage weg richting het achterliggende Groot Bewijk. De gemeente wil er op die plaats een parking aanleggen. Het schepencollege blijkt deze plannen in alle beslotenheid te hebben bedisseld, aangezien ze een zogenaamde ‘versnelde procedure’ opstartte, een procedure waarbij een vergunning bekomen wordt zonder openbaar onderzoek en dus zonder inspraak van omwonenden, handelaars of gemeentelijke beleidsraden. De enige manier om te protesteren tegen deze vergunning is dan een betalend beroepschrift indienen.  Meerdere buurtbewoners schoten in actie. ‘We vinden het terecht ongehoord dat je als burger moet betalen om je eigen leefomgeving te beschermen. Is dit het inspraak- en goede huisvaderbeleid waarmee men zich in deze legislatuur wou profileren?’ zegt buurtbewoner Geert Roels. De verontwaardiging over de plannen is groot. Welk bestuur kapt anno 2020 nog lichtzinnig bomen, nota bene voor parking? Maar de verbazing nam nog toe bij het lezen van de argumentatie van het schepencollege: er zou vraag zijn naar meer parkeergelegenheid bij de handelszaken in de directe omgeving. Navraag leert echter dat geen van die handelaars behoefte heeft aan meer parking. Bovendien is er vlakbij ruime parkeergelegenheid aan het station. Een bijkomend probleem met de plannen is de verkeersveiligheid. Het op- en afrijden van de parking, net naast een bocht, zou voor hinder en gevaarlijke situaties kunnen zorgen voor de zwakke weggebruikers. Aangevuurd door de verontwaardiging en ongerustheid van de bewoners is Groen een petitie gestart, die ondertussen al meer dan 600 handtekeningen opbracht. Daarnaast brengt de partij ook inwoners met elkaar in contact om een gezamenlijk beroepschrift in te dienen, gefinancierd via crowdfunding. De omwonenden zelf lieten zich ondertussen ook niet onbetuigd: de eiken en het mini-parkje werden ondertussen getooid met vlaggen, linten, gedichten en slogans. Dit alles met maar één doel: ‘…laat ons een boom en wat gras dat nog groen is’.